ကလေးဘဝတွင် အဝလွန်ခြင်းပြတင်းပေါက် ပိတ်သွားသည်- ကျွန်ုပ်တို့ အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ မျိုးရိုးဗီဇလွှမ်းမိုးမှုနှင့် ကိုယ်အလေးချိန် တိုးလာသည်

အမွှာများနှင့်ပတ်သက်သော လေ့လာမှုအသစ်တစ်ခုအရ အမေရိက၏ ကလေးအဝလွန်မှုနှုန်းသည် လွန်ခဲ့သည့်နှစ် 30 အတွင်း နှစ်ဆတိုးလာကာ ကလေးများ၏ သုံးပုံတစ်ပုံကျော် အဝလွန်ခြင်းနှင့် အဝလွန်ခြင်းတို့ကြောင့် အမွှာများနှင့်ပတ်သက်သော လေ့လာမှုအသစ်တစ်ခုက ဖော်ပြသည်။

မျိုးရိုးဗီဇခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုဖြင့် အမြွှာ 2,500 ကျော်တွင် စုဆောင်းထားသော အချက်အလက်များကို နှိုင်းယှဉ်ခြင်းဖြင့် King's College London နှင့် University of California, Los Angeles တို့မှ သုတေသီများသည် သဘာဝနှင့် ပြုစုပျိုးထောင်မှုကြား အပြန်အလှန်အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ကောင်းစွာကြည့်ရှုနိုင်ခဲ့ပါသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ထုထည်အညွှန်းကိန်း (BMI) တွင် တစ်ဦးချင်းကွဲပြားမှုအပေါ် မျိုးရိုးဗီဇသြဇာလွှမ်းမိုးမှုသည် အသက် 10 နှစ်တွင် 43 ရာခိုင်နှုန်းမှ 82 ရာခိုင်နှုန်းအထိ မြင့်တက်လာသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး မိဘများနှင့် ဆေးခန်းများသည် အစောပိုင်းအရွယ်တွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အစားအသောက်နှင့် လူနေမှုပုံစံရွေးချယ်မှုတွင် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်နိုင်ကြောင်း အကြံပြုထားသည်။ မှည့်

"ကျွန်ုပ်တို့၏ရလဒ်များသည် ကလေးဘဝတစ်လျှောက် အဝလွန်ခြင်းအပေါ် မျိုးရိုးလိုက်သောစိတ်အားထက်သန်မှုကို ပြသနေသည်" ဟု UCLA သုတေသီ Clare Llewellyn က သတင်းထုတ်ပြန်ချက်တစ်ခုတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။ "ဤမျိုးရိုးဗီဇသက်ရောက်မှုများကို တုံ့ပြန်ရန်နှင့် ကလေးအဝလွန်ခြင်းကို လျှော့ချရန် ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက ကြားဝင်ဆောင်ရွက်ပေးခြင်း၏ အရေးပါမှုကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။"

လေ့လာမှုသည် ကလေးများ ငယ်ရွယ်စဉ် ကလေးဘဝမှ ကြီးပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ BMI ထက် မျိုးရိုးဗီဇ လွှမ်းမိုးမှု သို့မဟုတ် အမွေဆက်ခံနိုင်မှု နှစ်ဆ တိုးလာမှုကို ပြသသည့် ယခင်အလုပ်အား ပံ့ပိုးပေးသည်။ Llewellyn နှင့် သူမ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များက ကလေးဘဝတစ်လျှောက် မျိုးရိုးဗီဇလွှမ်းမိုးမှု မြင့်တက်လာခြင်းသည် ကလေးများ၏ မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ ဆက်စပ်မှုကို ဖော်ပြသည့် လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး အိမ်အပြင်ဘက်တွင်ရှိသော ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်များကို ရှာဖွေရန် ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ကလေးများ၏ စိတ်သဘောထားကို ဖော်ပြသည့် လုပ်ငန်းစဉ်ဖြင့် ရှင်းပြနိုင်သည်ဟု ဆိုသည်။

လေ့လာမှုတွင် သုတေသီများသည် လူ့ဂျီနိုမ်တစ်ဝှမ်းရှိ ဘုံမျိုးရိုးဗီဇပေါင်း 1.7 သန်းကျော်၏ ပေါင်းစပ်အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ခန့်မှန်းပေးသည့် ဂျီနိုမ်ကျယ်ပြန့်သော ရှုပ်ထွေးသော လက္ခဏာခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုကို ပထမဦးစွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး အဆိုပါ ဘုံမျိုးဗီဇများ၏ သြဇာလွှမ်းမိုးမှုကို အသက် 4 နှစ်မှ 10 နှစ်ကြား 50 ရာခိုင်နှုန်းအထိ တိုးလာသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဤခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုသည် တိကျသောမျိုးဗီဇများ၏ လုပ်ဆောင်မှုကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ရန် ပျက်ကွက်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တွေ့ရှိချက်အား အတည်ပြုသည့် အဝလွန်နိုင်ခြေနှင့် ဆက်စပ်သည်ဟု သိထားသော မျိုးရိုးဗီဇမျိုးကွဲ ၂၈ မျိုးမှ မက်ထရစ်ကို တီထွင်ခဲ့သည်။

အဝလွန်သောကလေးများသည် သွေးတိုးရောဂါနှင့် ကိုလက်စထရော မြင့်မားခြင်း၊ နှလုံးရောဂါ ဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် အန္တရာယ်ဖြစ်စေသော အကြောင်းရင်းများကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ ချက်ခြင်းပြဿနာများကို ကြုံတွေ့နေရသောကြောင့် အဆိုပါလေ့လာမှုများ တင်သွင်းမှုသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ လူဦးရေ၏ ကျန်းမာရေးအတွက် ကြီးမားပါသည်။ လူဦးရေအခြေခံစစ်တမ်းတစ်ခုတွင် အသက် 5 နှစ်မှ 17 နှစ်ကြား ကလေးများ၏ 70 ရာခိုင်နှုန်းသည် နှလုံးရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေ အနည်းဆုံးတစ်ခုရှိကြောင်း Llewellyn ကဆိုသည်။

၎င်းတို့သည် မြီးကောင်ပေါက်အရွယ်သို့ ကြီးပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ ယင်းကလေးများသည် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ် ပမာဏ မြင့်တက်လာခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့အား အနာဂတ်တွင် အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် ဆီးချိုရောဂါ ဖြစ်ပွားနိုင်ခြေ ပိုများပါသည်။ ထို့အပြင်၊ ပိုလေးသောကလေးငယ်များသည် အိပ်မပျော်ဘဲ အသက်ရှူကျပ်ခြင်းနှင့် အရိုးနှင့်အဆစ်ဝေဒနာများကို ပုံမှန်ထက် လူမှုရေးအရ ရှုတ်ချခြင်းနှင့် မိမိကိုယ်ကို အထင်ကြီးလေးစားခြင်းမှလွဲ၍ အရိုးနှင့်အဆစ်ဝေဒနာများ ပိုမိုခံစားရတတ်သည်။